Τρυφερός ύμνος στη μητέρα. Μετά τη γέννηση του μοναχογιού του, το θέμα Μητέρα-Βρέφος, αγαπητό σε όλους τους ζωγράφους, κυριάρχησε και στο έργο του κορυφαίου Έλληνα καλλιτέχνη Γεώργιου Ιακωβίδη. Από τους γνωστότερους πίνακές του εκείνης της περιόδου είναι η τρυφερή σύνθεση “Μητρική Στοργή”, ζωγραφισμένη το 1889 στο Μόναχο, όπου ζούσε τότε. Σε έναν απέριττο χώρο, με απλά καθημερινά αντικείμενα, μία οικεία σε όλους μας σκηνή... Μια μάνα με το μωρό της. Και κάθε τέτοια μάνα, μια Βρεφοκρατούσα Παναγιά. Στο πρόσωπό της, μια ήρεμη γλυκύτητα. Στο άγγιγμά της, η απαλότητα του χαδιού. Ο κόρφος της, λιμάνι σιγουριάς, παρηγοριάς και στοργής.

 Ο Γεώργιος Ιακωβίδης επικεντρώνεται ηθελημένα στη μορφή της μητέρας και όχι στο βρέφος για να περιγράψει εικαστικά το αίσθημα της μητρότητας. Ο σκοπός του επιτυγχάνεται θαυμάσια χάρη στο εντελώς ουδέτερο φόντο, απ’ όπου ξεπροβάλλει γαλήνιο και γλυκό το πρόσωπο της νέας κοπέλας που κρατά το μωρό της, ακτινοβολώντας από ευτυχία και τρυφερότητα, και εκφράζοντας όλη την αίσθηση της προστασίας και της στοργής που προσφέρει στο μικρό.