3 Aναπαραγωγές σε χαρτί | πλαισιωμένο | τζάμι | Διαστάσεις 32 x 42 cm ή 42 x 32 cm (κάθε Υ/Π)

1866-1944, θεμελιωτής του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, συνιδρυτής της ομάδας καλλιτεχνών "Ο Γαλάζιος Καβαλάρης".Όπως κανένας άλλος, ο Καντίνσκι έγραψε το "αλφάβητο της τέχνης του 20ού αιώνα". Μέσω της αφηρημένης ζωγραφικής του, μπόρεσε να μεταδώσει την εκφραστική δύναμη του χρώματος και της σύνθεσης χωρίς να αποσπάται από την απεικόνιση αντικειμένων. Κατά την άποψή του, το μυστήριο της ΖΩΗΣ μπορεί να συλληφθεί και να αναπαρασταθεί μόνο μέσω της αφηρημένης σύγκρουσης του χρώματος και της γραφικής μορφής.Ως δάσκαλος στο Bauhaus στη Βαϊμάρη, στο Ντεσάου και στο Βερολίνο, ο Καντίνσκι εμβάθυνε τη δική του αφηρημένη γλώσσα χρώματος και μορφής. Τρεις περίτεχνες εκδόσεις σε χαρτί. Πλαισιωμένο σε ασημί σκελετό από μασίφ ξύλο, εφυαλωμένο. Διαστάσεις 32 x 42 cm ή 42 x 32 cm (κάθε Υ/Π).

"Color Study Squares": Μελέτη Χρώματος με Τετράγωνα Πρωτότυπο: 1913, ακουαρέλα, γκουάς και μαύρη κιμωλία σε χαρτί, Städtische Galerie im Lenbachhaus, Μόναχο.

"With and Against":Υπερ & Εναντίον- Πρωτότυπο: 1929, λάδι σε καμβά, ιδιωτική συλλογή.

«Hommage à Grohmann»:Αφιέρωμα στον Γκρόμαν  Η ελαιογραφία που είναι αφιερωμένη στον βιογράφο του είναι μια τυπική γεωμετρική-αφηρημένη σύνθεση Bauhaus. Πρωτότυπο: 1926, λάδι σε καμβά, 35,3 x 24,1 εκ., Staatsgalerie Stuttgart.

Ονομασία για τη ζωγραφική και τη γλυπτική που είναι αποκομμένη από την αναπαράσταση και η οποία, από το 1910 περίπου και μετά, εξαπλώθηκε με ολοένα καινούριες στυλιστικές παραλλαγές σε ολόκληρο τον δυτικό και σε μέρη του ανατολικού κόσμου. Ο Ρώσος ζωγράφος Wassily Kandinsky, γεννημένος το 1866, θεωρείται ο ιδρυτής της αφηρημένης τέχνης. Άλλοι σημαντικοί καλλιτέχνες της αφηρημένης τέχνης είναι οι KS Malewitsch, Piet Mondrian και άλλοι

Βασίλι Καντίνσκι

1866-1944, θεμελιωτής του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, συνιδρυτής της ομάδας καλλιτεχνών "Ο Γαλάζιος Καβαλάρης".

Όπως κανένας άλλος, ο Καντίνσκι έγραψε το "αλφάβητο της τέχνης του 20ού αιώνα". Μέσω της αφηρημένης ζωγραφικής του, μπόρεσε να μεταδώσει την εκφραστική δύναμη του χρώματος και της σύνθεσης χωρίς να αποσπάται από την απεικόνιση αντικειμένων. Κατά την άποψή του, το μυστήριο της ΖΩΗΣ μπορεί να συλληφθεί και να αναπαρασταθεί μόνο μέσω της αφηρημένης σύγκρουσης του χρώματος και της γραφικής μορφής.

Ο Βασίλι Καντίνσκι γεννήθηκε στη Μόσχα το 1866 και πέθανε στο Neuilly-sur-Seine της Γαλλίας το 1944. Παρά την επιτυχία του ως οικονομολόγου και διδάκτορος της Νομικής, αποφάσισε να ακολουθήσει καλλιτεχνική καριέρα και να φοιτήσει σε Σχολή Καλών Τεχνών στο Μόναχο το 1896. Το 1901, ο Καντίνσκι ίδρυσε μια σχολή τέχνης με την ονομασία "Φάλαγγα", όπου γνώρισε την Γκαμπριέλε Μύντερ, η οποία αργότερα έγινε σύντροφός του κατά τη διάρκεια των χρόνων που πέρασε στο Μόναχο. Τα πολυάριθμα ταξίδια στην Ευρώπη και στην Τύνιδα και οι διάφορες εντυπώσεις που αποκόμισε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών αυτών διαμόρφωσαν την εικονιστική του έκφραση. Η Γκαμπριέλε Μύντερ, αγόρασε ένα σπίτι στο Μούρναου το 1909, το οποίο επέτρεψε στο ζευγάρι να περνάει περισσότερο χρόνο στην ορεινή πόλη και στο Μόναχο.

Οι πρώτοι πίνακες του Καντίνσκι στο Μόναχο ήταν επηρεασμένοι από την Αρ Νουβό και τη ρωσική λαϊκή τέχνη, της οποίας τα παραμυθένια θέματα παρέμειναν στα έργα του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι πίνακες verre eglomise του συνιδρυτή της "Ένωσης Νέων Καλλιτεχνών του Μονάχου" του 1909 και του "Γαλάζιου Καβαλάρη" του 1911 αντικατοπτρίζουν τις εντυπώσεις του από τη λαϊκή παράδοση της βαυαρικής τέχνης.

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ρώσος καλλιτέχνης γύρισε πίσω στη Μόσχα. Επιστρέφοντας στη Γερμανία το 1922, έπαιξε καθοριστικό ρόλο δουλεύοντας και διδάσκοντας στο Μπαουχάους της Βαϊμάρης και του Ντασάου. Τελικά, όμως, ο Καντίνσκι αποσύρθηκε στο Παρίσι, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του το 1944. Από το 1933 ζούσε στη μητρόπολη του Σηκουάνα με τη σύζυγό του, την οποία είχε παντρευτεί στη Ρωσία.

Η συνάντησή του με τους Ρώσους κονστρουκτιβιστές άφησε το στίγμα της στο έργο του Καντίνσκι, το οποίο φαίνεται στη γεωμετρία και στις γραμμές που βρίσκονται σε δυναμική ένταση μεταξύ τους. Στα θεωρητικά γραπτά του για την τέχνη, εξέθεσε τη θεμελιώδη θεωρία της αρμονίας στην αφηρημένη τέχνη.

Ο θεατής όχι μόνο ανακαλύπτει τη στενή σχέση μεταξύ μουσικής και ζωγραφικής μέσα από τους πίνακές του, αλλά αυτή η σχέση υπογραμμίζεται και από τον συνθέτη Καντίνσκι: "Το χρώμα είναι το πληκτρολόγιο, τα μάτια είναι οι αρμονίες, η ψυχή είναι το πιάνο με πολλές χορδές. Ο καλλιτέχνης είναι το χέρι που παίζει, αγγίζοντας το ένα ή το άλλο πλήκτρο, για να προκαλέσει δονήσεις στην ψυχή..."